Thursday, June 21, 2012

zaman sekolah adalah yang terindah bagi aku.

Hari ni datang angin aku nak bercerita pasal zaman aku sekolah rendah sampai la aku abis STPM. memori sangat bermakna buat aku bila aku pertama kali kenal S.K.T.U.S.. 1 jaya kelas time tu kalo tak kerana lari dari kelas cikgu fadzlon sebab takut dengan beliau terduduk la aku kt kelas belakang.. sesi petang plak tu.. haha.. kt situ la aku kenal ehsan kalo x salah aku la name dye.. dye budak paling senyap dalam kelas.. dgn dye juga aku mula belajar berkawan..

bila aku naik darjah 3 aku mula kenal seorang gadis kecik molek. name dye siti nurmila. aku ingat lagi ada satu mase tu kitorg ramai2 kerumun dia tgk dia menari kt belakang kelas.. padahal mase tu cikgu ade kt depan. heh.. cam kelakar. je. dgn 2 atau 3 org lg mmbe aku yg aku kenal. tp syg lupa plak nama diorg. sorg2 pindah mase darjah 3 tu. aku pun pindah ke kota tinggi sebab ikut mak aku pindah.

kat sane aku belajar lagi setengah tahun untuk habiskan darjah 3. kat sana la aku belajar guling dari atas bukit sampai ke tengah padang.. seronok sangat time tu.. nasib baik bukit tu x tinggi sgt. kat situ jugak la aku dapat tengok secara live babi hutan men lumba lari kt tengah padang.. hahaha.. kenangan tu sume buat aku.. paling manis sekali..

habis je darjah 3 aku balik ke SKTUS untuk sambung darjah 4 smpi habis UPSR. kat situ lagi banyak kerenah aku buat. mmbe yang tak bersalah tak pasal2 kene dengan cikgu hanya kerana kelakuan aku yang memalukan reputasi mak aku sendiri. secara jujur.. memang aku bersalah time tu. kerana tamak nak kan ramai kawan aku buat segala macam cara. sampai ujung nya reputasi mak aku merudum. malu kerana aku. aku minta maaf kawan dari ujung rambut sampai ujung kaki.

nak imbau balik zaman sekolah rendah memang x boleh nk kate. sebab terlampau banyak. semua nya keseronokkan aku waktu sekolah rendah hurmm.. naik pula aku sekolah menengah, aku mula kenal ramai lagi kawan baru. diorang yang ajar aku makna persahabatan. diorg ajar aku macam2. lepak kt jusco, lepa kt kantin sekolah, buat ketupat kt kantin sekolah lepas waktu sekolah, bila ingat balik aku rase bertuah dapat kenal diorang tu semua. ada yang ajar aku keluar jalan2, dan tempat pertama aku jejak mase aku tingkatan satu angsana. dengan seseorang yang aku sayang iaitu kawan baik aku.

saat yang tak aku sangka terjadi mase aku tingkatan 5. aku ade dilema dgn kawan2 aku. aku syg diorg. tp aku x sangka akan terjadi dilema tu. smpi sekarang kitorg masih contact. tp aku tak tawu siapa aku dlm hati org tu. adakah masih kawan baik atau sekadar kawan biasa. haha.. ape pun, aku tawu yang orang tu skarang happy dengan hidup baru dye. aku harap kawan2 aku semua bahagia dengan apa yang diorg ada sekarang.

aku rase sangat2 beruntung dapat kenal mereka nie:
- SITI NURMILA( SUATU KEINDAHAN DAPAT KENAL BDK NI)
- NURFARANA( DIA AJAR AKU UNTUK TERUS SEMANGAT DALAM CAPAI IMPIAN)
- MAIZATUL MAJDAH ( BUDAK YANG SGT CHILL AKU SUKA MAK CIK NI)
- NURHIDAYAH ( DIA AJAR AKU JADI ORANG YANG LEBIH TABAH)
- NUR ELIA ( DIA AJAR AKU JADI SEORANG YANG LEBIH BERWASPADA)
- RAMAI LAGI KAWAN2 SEKOLAH AKU YANG AKU TAK LARAT NAK TAIP NAMA DIORANG.

KAWAN2 AKU BANYAK AJAR AKU UNTUK JADI LEBIH BAIK DARIPADA SIFAT2 DIORANG. AKU HARGAI KORANG SEMUA. THANKS FRIENDS. REALLY APPRECIATE YOU AND MISS YOU GUYS.